eindelijk terug!

Oh wat is het lang geleden! Zelfs een hele zwangerschap lang! En wat ben ik blij dat ik de draad terug kan oppakken en terug van alles met jullie kan delen! Als eerste is mijn klein ventje geboren, Benjamin, een schat van een kind. De grote broer is reuze blij dat hij er is, en kan niet wachten om zijn broertje te laten lachen met "buikscheetjes". Grote zus 1 en Grote zus 2 zijn omgeschakeld van poppenmoedertjes naar echte mamaakes! Hun klein broertje wordt gepakt, geknuffeld, gezoend en rond gedragen. En wat een geluk dat, dat kleine mannetje dat best prima vind. Nu, was dat niet zo geweest, denk ik dat de voormalige poppenmoedertjes er zich niet veel van zouden hebben aangetrokken, en dat de grote mama (ik dus) haar plaats terug zou moeten opeisen. Maar voorlopig gaat het best en vind de grote mama en de kleine uk het prima. En zo krijg ik af en toe terug de kans om achter de pc te kruipen en veeeeeeeel belangrijker, achter mijn naaimachientje! oh wat heb ik dat zo gemist!

 Omdat mijn zwangerschap zo moeilijk was geweest en de bevalling alles behalve optimaal,kreeg ik van de allerliefste echtgenoot een presentje. Ik dacht meteen aan een boeketje bloemen of een boekenbon want eigenlijk is de lieve echtgenoot helemaal niet zo romantisch. Wanneer ik,bijvoorbeeld, een cadeau wil voor mijn verjaardag, leg ik op voorhand overal in het huis briefjes neer met tips, of maak ik op onze gezamenlijke pinterest een mapje aan met (heel duidelijk, anders heeft ie het niet door) "mama wil dit!" en dan lukt het best voor de lieve echtgenoot om me te verrassen.En nu  kreeg ik van hem een pakje zonder tips of duidelijke aanwijzingen. Hij kwam terug met een grote zware doos! en ja hoor, deze keer was ik echt verrast, binnen in die grote doos zat een spiksplinternieuwe  overlock! Het leek wel kerstmis en sinterklaas ineen. Wat een lieverd toch die man van mij.
En zo kroop ik achter mijn overlock en...... zette hem terug opzij want ik durf het nog niet. Het lijkt raar, maar ik ben bang het niet te kunnen. Dus nu staat ie daar, te pronken, een prachtig ding. En ik meen het! Vandaag ga ik hem uitproberen, of misschien nog 1 mutsje, op mijn naaimachientje, om er terug in te komen, maar daarna....Het gaat me best lukken :)