alweer wat verder

Wat een vreselijke maand, die wel eeuwen lijkt te duren. Nadat ik een tijdje in het ziekenhuis verbleef ben ik thuis. En, ik ga hout vasthouden, het gaat een ietsiepietsie beter. Nog steeds misselijk maar het blijft er in. De stress van de verhuis zal er waarschijnlijk ook niet al te veel goed bij doen. Soms kijk ik dan ook mijmerend naar het mapje "interieur" op mijn pinterest. En verbeeld me dat ik ook zo een huis heb, of eventueel 1 kamer. Dat zou al genoeg zijn om me even tot rust te doen komen. Hoe doen ze het toch, die mensen met hun Scandinavisch interieur. Ze liggen zalig relaxt in een wit lederen ligzetel door een groot raam te kijken. Op de achtergrond zie je 1 (met de nadruk op 1) klein retro treintje rondslingeren, het bewijs dat deze mensen met hun net, wit interieur ook kinderen hebben. Al weet ik niet waar ze deze laten. Mijn kindertjes zijn steeds erg aanwezig. Zelfs wanneer ze naar school zijn liggen er overal knutselwerkjes en tekengerief aangezien mijn 2 dochters evenveel werkjes maken op 1 dag als dat ze doorheen het hele schooljaar verplicht zijn. En telkens staat er in van die heerlijke schattige letters VOOR MIJN LIEVE MAMA geschreven, dus dat kan je dan toch niet zomaar bij het papier gooien? En daar gaat dan mijn net, clean, Scandinavisch interieur. Op dit moment zit heel ons leven in dozen en vuilniszakken.  We verhuizen dan ook nog eens naar een kleiner huis, waar de zolder nog omgebouwd moet worden tot 2 extra slaapkamers en de kinderen gedoemd zijn om een tijdje samen te logeren op 2 kamertjes. en overal echt overal staan dozen, ik heb er geen idee van hoe ik me ooit door al die dozen ga moeten worstelen om het hele huis een beetje overzichtelijk te maken. En natuurlijk heb je dan nog al de prachtige 15de eeuwse elementen. Ok misschien niet 15de eeuws maar wel vreselijk oubollig. Gordijntjes met kantjes en extra bovengordijntjes en lagen bloemenbehang zover je kan zien. niet van dat retro behang nee gewoon muf oud bomma behang. Ach ja, ik zou zo niet mogen klagen, alles komt wel op zijn tijd en we hebben wel een eigen huisje. Dat wanneer ik beter ben kan gaan inrichten, op dit moment gewoon op het gemak en 1 doos tegelijk! We komen er wel, deze keer gaat het gewoon wat moeilijker met boontje in mijn buik die me behoorlijk ziek maakt....

wat ik wil hebben:




wat ik heb;