leuke drukte

Vakantie periodes zijn bij ons eigenlijk drukker dan de schoolperiodes. We moeten naar feestjes, familie bezoekjes, vriendjes komen spelen of er wordt gewisseld van kindertjes, en er wordt al eens wat langer geslapen zodat de dag wat minder uren telt. Zo een vakantie is altijd lekker druk, niet alleen omdat er nu meer uren zijn waarop de kinders ruzie kunnen maken maar ook omdat elkeen apart steeds meer aandacht wilt naarmate ze ouder worden. Ze kunnen ook allemaal meer helpen en iedereen wil wel eens van voor zitten wanneer we weg gaan. Zo moeten we dus ook met zen allen gaan winkelen, en dat is dikwijls vreselijk. Zeker wanneer het nog gauw om 18u moet gebeuren wanneer 2/3 de van de kinders al behoorlijk moe is en dan nog minder luisteren dan anders. De ene wil pizza of nee lasagne of doe toch maar macaroni om dan wanneer we aan de kassa zijn zich toch nog even te bedenken en voor de pizza te gaan. Dat geeft natuurlijk een gegrom en geween. De 2 oudste hebben dan ook steeds laaiende ruzie, geen idee waarom, maar vanaf dat ze 1 voet na 18u in een supermarkt zetten hangen die 2 elkaar in de haren alsof ze de andere levend kunnen villen. Dat, samen met 2, vals en veel te hard, zingende kleuters in de kar en eentje die mokkend achter me blijft staan omdat ook zij in de kar wilt,geeft uiteraard veel hoofdschuddende bejaarden tot gevolg. Ik heb dan soms zoveel zin om eens goed uit te vliegen en hun ne keer op een heel onbeleefde toon te vragen of ze het misschien een keer zouden willen proberen om met 5 kinders na 18u naar de supermarkt te gaan op een vakantie dag in hun eentje!!!!! Maar ja, ik strijk gewoon mijn, nonchallant opgestoken, haar (lees, snel in een staart gedaan met 1 hand omdat ik met de andere al druk billetjes was aant afvegen) uit mijn naturel geschminkt gezicht (lees 1 oog met mascara en 1 zonder omdat ik noodgedwongen na het eerste oog,  dochter 2 van boven uit de kast moest gaan redden omdat ze vol overgave verstoppertje aant spelen was) en loop lief lachend (lees met een chagrijnige blik omdat ik dringend naar de wc moet omdat ik iedereen op de wc had gezet maar mezelf vergeten was)  met opgeheven hoofd in sportieve kledij (lees snel uit de kast het eerste het beste genomen omdat mijn andere trui vol chocomelk hing want dochter 3 wil niet geloven dat ze het zelf nog niet kan) langst hen door en zeg gewoon niets. Maar beeld me wel in dat ik een daverend applaus krijg omdat ik in mijn eentje met 5 relatief goed geklede kindertjes (ze hebben toch allemaal hun schoenen aan al zitten ze hier en daar wel verkeerd om) om 18u door een supermarkt durf te lopen! Dus lieve mensen, vanaf nu, wanneer je een mama, op een vakantiedag, na 18u in de winkel ziet rondrennen, geef ze een applaus of allersinds een mee levend knikje, zo eentje van:  ik begrijp wat je doormaakt je doet het goed, je bent heelhuids tot hier geraakt!....ik durf te wedden dat je een heeeeel dankbare blik terug krijgt!!!!

kerst

De volgende feest-avond is alweer aangebroken. Kerst. Vroeger vierde we kerst 's avonds maar wanneer je kleine kinderen hebt is dat soms moeilijker, dus vieren we kerst-dag. Natuurlijk zijn die pakjes onder de boom heeeeel aantrekkelijk, en doordat ik weet, dat ik toch elk jaar toe geef, aan de smeekbeden van mijn 5 kindertjes, voorzie ik er wat meer. Er zit niet veel in, meestal prulletjes, of knutselgerief. Dat is hier altijd nodig want de 4 meiden willen volgens mij de hele wereld voorzien van kunstwerken. En dat ongeveer elke dag.
Zo ben ik op dit moment, de 2 oudste in de gaten aan het houden, die vol bewondering hun pakjes onder de boom aan het tellen zijn, want ik zou er maar eens 1 vergeten. Natuurlijk ben ik dan ook hard aan het peinzen of ik toch wel juist geteld heb. Ach, ik heb in de kelder nog wel wat liggen, aangezien we doorheen heel het jaar, wat bijeen verzamelen voor toekomstige verjaardagfeestjes enz. Dus deze zijn snel ingepakt en er onopvallend bijgelegd. De 3 kleinste daarentegen zijn, voor de verandering, aan het kleuren. Dit gebeurt onder luidkeels kerstgezang. En dan heb je 2 keuzes, of je stopt het relatief mooie gezang en hebt 3 beteuterde gezichtjes op je geweten, of je zingt gezellig mee zodat ze een keertje verder zingen dan het eerste zinnetje. Wij kiezen natuurlijk voor het laatste.
Ze mogen dadelijk een pakje opendoen, en morgen de rest. Morgen gaan we eerst naar de vrienden, daar zijn ook pakjes en wij nemen ook pakjes mee. Geen speelgoed, want dat hebben ze al met sinterklaas gehad. Nee, het zijn spulletjes om te gebruiken of een spelletje want dat is dan ook weer geen echt speelgoed. In de namiddag komen oma en opa, met pakjes en knuffels, want dat kunnen oma en opa goed, knuffelen. En nu hebben wij net  5 kindertjes die zo graag knuffelen. Dus deze kerst komt reuze goed in orde!
Alleen moeten we eerst eten maken, want bij kerst hoort natuurlijk lekker eten. En met zo veel helpende handjes komt ook dat dik in orde!

 

longsleeves

Voila, de stofjes zijn gekocht en we hebben ons dan maar meteen achter de naaimachine gezet. Deze 2 longsleeves zijn al helemaal klaar en ze gaan reuze leuk passen bij de rokjes die ik nog moet maken. Die op hun beurt dan weer gaan op de coole broekkousjes! Zo leuk om te maken!



snuffel

Vandaag hebben we onze lieve snuffel begraven, allee ja, we hebben gedaan alsof want je mag een beestje niet meer in je tuin begraven. We hebben er een mooi grafje van gemaakt, zo eentje met een kruisje en een steen. Op die steen heeft broer snuffel geschreven. Mijn kleine man ziet er van af! hij huilt en is boos. Voelt zich schuldig en machteloos. Alle gevoelens tegelijk. En ik, ik sta erbij, kan niets doen om broer te troosten, niets zeggen om het beter te maken. We begraven onze lieve snuf en ik zeg  iedereen hoe een geweldige kat hij wel niet was. Onze grote dikke vriend. En dan staan we allemaal even stilletjes naar zijn grafje te kijken. Het is een raar moment om al mijn 5 kindertjes zo droef en stil voor zich uit te zien staren. Dan gaan we naar binnen en drinken chocomelk en eten een worstenbroodje, want dat hoort zo bij een droevige dag. En de dag gaat langzaam voorbij. En ik merk dat ik hem mis, onze dikke kat. Plots zit hij niet meer op mijn koekjesdoos voor het raam. of hoog boven op mijn kast wanneer ik naai. Ook wanneer ik de kindjes hun bokes smeer ben ik plots niet meer aant worstelen om zowel het vlees als de boter te beschermen. Ik merk dat ik nog steeds dat kommetje met watermelk zet, maar er is niemand die het oplikt. Enkel bij broer kwam hij liggen knuffelen, niet bij de rest van ons. maar hij was wel aanwezig. Keek steeds op iedereen neer en dacht dat hij veel groter was, hij dacht dat hij zelfs een auto aan kon. Maar hij was mis. De auto was sterker, Onze snuffel heeft zich nog naar huis gesleept en is bij de dierenarts gestorven. Broer heeft hem nog gezien en snuffel hem. Dat was voor hun beide genoeg om afscheid te kunnen nemen. Lieve snuffel, arme broer. Het komt wel goed allemaal, het maakt je weer een beetje ouder, een beetje volwassener. Maar nog niet te snel, ik troost je graag, zelfs al helpt het niet veel. Je bent en blijft mijn lieve kleine jongen. Alleen nu even zonder beste poezenvriend. Wanneer je er klaar voor bent mag je een nieuwe vriend redden uit het asiel, een nieuwe beste poezenvriend.

het volgende project

Nu alle poppenkleedjes en superheldenmaskertjes gemaakt en ingepakt zijn, wordt het de hoogste tijd voor een nieuw project. Omdat ik op de kerstmarkt in geel super leuke kousenbroekjes heb gekocht, is het meteen duidelijk dat daar van die plezante rokjes bij horen. Het enige probleem, mijn voorraad nicky velours is helemaal op! op enkele restjes na dan toch, maar die zijn amper groot genoeg voor de pop tante troela van een nieuw broekje te voorzien. Dus dan gaan we shoppen. http://www.klijntje.be/ is een fijne stoffen winkel met een toffe madam achter het kraampje. Ze staat woensdag op de markt in westerlo, dus werd het even zagen bij vaderlief of we in de voormiddag gauw konden rijden. Natuurlijk zei de echtgenoot ja nadat ik hem eerst wat complimentjes gaf van zijn sterke armspieren tijdens het trainen. Ja, als vrouw moet je de momenten gewoon weten uit te kiezen om iets te vragen. Mijn lijstje voor woensdag ligt klaar en de stofjes zijn gekozen. Lieve broer zei me onlangs dat hij ook nog wel eens iets van het poes-muis label wou. Dit is de naam van mijn zelfgemaakte kleding en spulletjes. Dus ook voor hem wordt er een leuk stofje uitgekozen. Dan nog enkele tricotjes voor de meiden en we zijn gesteld. Tricot vindt ik zo een fijne stof, en met de kleurrijke printjes van tegenwoordig worden die handgemaakte spulletjes super! Bij mijn kleinste meiden is het belangrijk dat alles lekker zit en voor de plasjes snel en gemakkelijk te kunnen doen, zonder knopen en met elastiek! Want het wc moment is toch soms nog wel wat moeilijk wanneer je drie bent. Dus kunnen de mama's hen beter een handje helpen met plezante makkelijke kleding. Nu niet enkel bij mijn 3-jarige bengeltjes is dat comfie belangrijk, ook bij de broer is het erg in trek. Vorig jaar deed hij nog maar alleen jeans aan omdat dat reuze stoer was, en dit jaar lijkt de sportieve broeken heel erg in trek! Ze zitten lekker en je kan er in bewegen, het is ook net erg wanneer je eens valt bij het voetballen want je lapt ze zo weer op! Er is toch wel een hele hoop naaiwerk in het verschiet. Maar dat is niet erg, zo blijven we bezig!
william zijn comfortabele berenbroek, want voor jongens mag het ook eens wat anders zijn!

vries-weer

Het vriest, Het is mooi buiten, alles is wit van het ijs. De jongste dochter ziet dat ook en zit met snoezepoes voor de ruit naar buiten te kijken.
 "Kijk snoes, da's ijs op het gras. ijs is koud. Jij hebt dat nog niet gezien hé, want je bent nog maar een baby."
Snoezepoes kruipt een beetje dichter bij de dochter op schoot. Alleen bij haar doet ie dat. Ze kan met hem het hele huis rond dragen om daarna te kammen en te knuffelen. Zo belandt snoes geregeld in de poppen koets en wordt hij als een echte poezenbaby ondergedekt door lienefien. Normaal zou ik dat alles niet toe laten, nee de regel is hier dat poezen 4 pootjes hebben om te lopen dus moet je ze niet dragen. Ook is de poes een diertje en geen poppemie. Ik zeg wel "normaal" en voor roosje en snuffel is dat zeker de regel maar voor de kleinste dochter en snoezepoes....voor hen kan de regel niet gelden want snoes doet het zelf. Waar emmelien is, is snoes ook, wanneer ze met de poppenkoets rijdt springt snoes erin, en oh wee als ze hem geen aandacht geeft wanneer ze met de barbies aan het spelen is. Wist je dat onze snoes zelfs in het poppenhuis past? Tja, snoes is gewoon anders. En zo zitten die 2 daar, met hun snoetjes tegen de ruit geduwd.
 "Buiten is het koud hé snoes" je moet lekker binnen blijven en wanneer de zon er is mag je met me mee, naar de klas. Dan ben je gegroeid en ik ook een beetje. Dan zeg ik wie de pestkop is en dan moet jij die krappen hoor snoes."
En snoes? Die kruipt al spinnend op zijn baasje haar schoot en geniet van haar aaitjes en aandacht.... Zo zie je maar dat er ook steeds uitzonderingen op een regel zijn, zelfs in ons koninkrijkje vol poezen en kindertjes!


naai-kamer

Zo mijn naai-kamertje is bijna klaar. Wanneer het er ordelijk is, werkt het toch beter. Het enige probleem is, dat ik alles met de verhuis een andere plaats heb gegeven en nu toch elke keer wat tijd moet besteden om mijn spulletjes te vinden. Nu, dat ben ik wel al wat gewoon aangezien ik zowiezo best verstrooid ben. Het ziet er allersinds naar mijn mening al geweldig uit! Nu nog 1 muurtje wit, andere leuke gordijntjes, en een lampenkap en we zijn vertrokken! Maar eerst de gang. Daar wil ik een reuze leuk paneel-behang, fuchsia roze! en zo een leuke lampenkap van het merk lief! lekker meisjes-achtig. Alles op zijn tijd ;)


tijdsdruk

Nadat de poppenkleertjes gepasseerd zijn, is het hoog tijd om te beginnen aan de mega coole superhelden maskertjes voor de klasgenootjes. De pleegdochtertjes verjaren in de vakantie dus moeten we het een weekje eerder klaar hebben om uit te kunnen delen. Natuurlijk heb ik alles een paar keer uit gesteld en wordt het nu weer heksen en haasten om alles klaar te krijgen. Want naast de gebruikelijke dagtaken, moeten ook de hobby's en de artsen bezoekjes worden ingecalculeerd in het weekschema. waarschijnlijk gaat het last minute worden, maar ik heb nog nooit iets niet op tijd afgekregen en dat wil ik zo houden. De echtgenoot gaat na zijn werkuren dan maar een handje moeten toesteken. Hij geeft het misschien nooit toe, aangezien het niet stoer genoeg is, maar hij is best wel handig in die "vrouwen" werkjes. Zo werkt hij als de beste met de naaimachine en kan hij zonder enige moeite mijn patroontjes vergroten en verkleinen. Maar zich vertoeven in mijn naai-hoek, zonder dat ik zijn hulp uitdrukkelijk vraag, doet hij toch liever niet. T'is een inbreuk op zijn mannelijkheid, denk ik. En die mannelijkheid is voor het mannelijke geslacht toch wel echt belangrijk. Zo zit de echtgenoot bijna elke dag minstens een uur in zijn garage, waar hij dan traint om er nog mannelijker uit te zien. Voor mij hoeft dat niet. Ik zie hem toch graag zoals hij is. En de kinderen doen dat ook, Ze zien ons graag hoe we zijn. Alhoewel dochter 1 toch wel, ongerust, durft te vragen of ik haar morgen met dat binnenhuispak ook van school kom halen. Of broer, die op sommige dagen liever zo snel mogelijk de auto verlaat om voor zijn zussen, en nog veel belangrijker, Alleen, de schoolpoort binnen te lopen. Ze worden groot, die kinders van me. Ik zal dan maar zolang het nog kan van mijn 3 kleinste patatjes genieten. Alhoewel ik de dagen, dat de kleinste dochter haar armpjes rond mijn nek slaat in het klasje, omdat ze terug mee naar huis wilt,  op 1 hand kan tellen, ben ik toch ook wel blij dat ze groter worden, en dat worden ze , heel cliché, veel te snel!

pakjes-avond

Morgen is het pakjes-avond. En dat wordt hoog tijd, want de kindertjes zitten al een hele week te klagen en te zagen welke cadeautjes er zullen gebracht worden door de goed heilig man. Er wordt ook goed gedreigd met sinterklaasje, want die ziet alles! Pas op of hij brengt niets voor jou dit jaar! En nee, het is niet mama of papa die naar hartenlust dreigen, nee het zijn de lieve schatjes onder elkaar. Zo weet broer steeds het grootste stuk chocolade te bemachtigen, door te zeggen tegen de kleintjes, dat het wel erg lief is om te delen, en lieve kindjes krijgen meer van sinterklaas. Ook de grootste zus maakt guitig gebruik van de intrede van sinterklaas, maar dan wel door de kleinsten alles voor haar te laten doen. Ga jij mijn sloffen halen dan zeg ik tegen sinterklaas dat je braaf bent, of, geef dat poppetje maar aan mij anders wordt de sint nog boos op jou en dan krijg je geen pakjes. Ja, ze weten het wel te gebruiken die 2 oudste van me. En de kleintjes? Die laten zich gewoon rond commanderen, want met sinterklaas neem je geen risico's.
Wanneer de goed heilig man is geweest, zetten we de kerstboom. Dan kan die zalige kerstsfeer bezit nemen van ons koninkrijkje. Ik kijk daar wel naar uit, de gezelligheid, de warmte, de geur van vers gebakken koekjes en warme chocomelk. De winter, met sneeuw en vrieskoude. Al kijk ik er wel niet naar uit dat ik door de sneeuw moet gaan rijden...
Wanneer ik in de winkel stond hoorde ik 2 dame's voor me praten over kerstbomen en kransen en dergelijke attributen. Terwijl de eerste dame grondig was aan het opscheppen over hoe de donker rode kleur van de kerstballen in contrast waren met de magie van haar gouden slingers zag ik de tweede dame bedenkelijk kijken. Ze zuchtte net iets te luid en met een jammerklacht bracht ze haar onderwerp ter sprake, ze zat met een groot dilemma want haar kerstballen van vorig jaar waren wit en beige, en moest het nu net het geval zijn dat ze begin oktober haar hele woonkamer van nieuwe meubels voorzien had. Nu ja, om een lang verhaal kort te maken, haar kerstballen pasten dus niet meer bij haar complete interieur. Op dat moment kon ik het echt niet laten om even (lees wel heel onopvallend) met mijn ogen te draaien. Ik begrijp dat je je kerstboom maakt naargelang wat je mooi vindt, maar ik heb er nog nooit over nagedacht dat hij in je interieur moet passen. Nu ik er over na denk, past onze boom ook wel netjes in mijn interieur, er hangt zowat van alles in, alle kleuren, alles wat iedereen mooi vindt of gemaakt heeft (zolang de boom niet omvalt mag het er in!). Zo zijn er vorig jaar, tijdens de verzamelwoede van dochter 2, een hele hoop takjes, steentjes en blaadjes in de boom gebonden. En dit jaar? Ik heb er nog geen idee van, we zullen het dit weekend zien, het wordt met 10 kinderhandjes allersinds een boom die perfect in ons interieur past! Maar eerst de lang verwachte pakjes avond voor de allerliefste kindertjes van de hele wereld!

prinsesje is ziek!

Zo, vandaag heb ik een prinses in huis! Niet zo maar eentje, nee, een reuze echte prinses met veel roze,paars en glittertjes. Ze was er gisteren ook al, maar vandaag is ze ziek! en haar bediendes moesten weg, dus kon ze niet in haar paleis blijven of naar de prinsessen-school gaan, en kwam ze naar hier. De prinses houdt van poppetjes en stickertjes en barbie, toevallig is dat net alles wat we hier hebben, dus kregen we de eer om haar te verwennen. Haar grote broer had buikpijn, dus die mocht ook mee voor even naar haar nieuwe paleis. Hij mag wel geen snoepgoed of chocola, de prinses wel, want zij heeft keelpijn. En het is nu net wanneer je keelpijn hebt dat je lekstokjes mag. Dus daar zit ze nu op haar troon bij het barbiehuis met een lekstok in haar mond, netjes te spelen. T'is een lieverd hoor, en ze speelt zoooo netjes. Niet zo als mijn kleinsten, die spelen wild en maken er steeds een boeltje van! Zou het komen omdat ze met 3 zijn van 3jaar? En de prinses van net 4jaar, alleen is met een grote broer en een nog grotere zus? Of zijn mijn kindertjes gewoon mamzellen met veel te sterke karakters die veel te veel lawaai hebben? De broer die speelt uiteraard niet met barbies, hij speelt met spelletjes, op de computer enz., zoals onze broer. Maar hij kan het beter! Ik denk dat hij later computerprogrammeur wordt of zo iets dergelijk. Onze broer niet, die wordt geheim agent en in zijn vrije tijd model want daar verdien je lekker veel mee, zegt hij. Binnenkort veranderd het bij de prinses en haar familie, dan worden ook zij pleegouders. En ik ben er zeker van dat de prinses reuze goed les kan geven in het prinsessen zijn, en de broer, die wil wel voetballen, babbelen en natuurlijk de computer-games niet vergeten. Ja hoor ze gaan dat goed doen prinsessen- pleegzus en games spelende-voetballende- pleegbroer zijn! En wanneer die pleeg kindertjes daar dan een keertje ziek zijn mogen ook zij gerust hier komen uit zieken, ik verwen ze wel in mijn koninkrijkje vol games en prinsessen spulletjes!