bibberende beentjes

Bibberende benen, prikkende ogen, rode wangen en een hele hoop koude rillingen. Na de kindjes ben ook ik aan de beurt. Wat ben ik blij dat de kinders in hun beddekes liggen en ik in mijne zetel met mijn fleeceke kan kruipen. De echtgenoot die normaal gezien zou gaan trainen, is zo lief om me een lekkere warme thee met honing te maken, en zijn garage in te duiken  i.p.v. weg te gaan. Tja we lijken misschien erg sterk maar zelfs de super mama's kunnen door een griepje geveld worden, alhoewel ik stiekem had gehoopt om na al die snotneusjes, genoeg antistoffen te hebben verzameld voor een heel leger. Nu ja, zo een keer een klein griepje, heeft ook zijn voordelen, zoals thee met honing en een heerlijk koekje. En jezelf de poets ontzeggen want rust is toch wel belangrijk. En natuurlijk niet te vergeten een keertje bedient worden door de echtgenoot. Het is een lieverd, de echtgenoot, ook al zal hij binnen een weekje ook wel geveld worden door mijn griepje. Want zo gaat dat in ons kasteel vol prinsessen en een prins, de ene na de andere wordt ziek, en als we geluk hebben doen ze dat per 2 en zijn we er in 3 rondes vanaf want 5 opeenvolgende zieke kindjes is toch net iets te veel van het goede. Maar zo ver zijn we nog niet, nu geniet ik nog even van mijn griepje, het zal snel genoeg mijn beurt zijn om te verzorgen.

Geen opmerkingen: